عملکرد و صفات رشدی ارقام جو تحت اثر محلول پاشی غلظت های متفاوت سایکوسل در مرحله پنجه زنی در استان فارس

پاسخ رشد و عملکرد جو در پاسخ به سایکوسل به طور قابل توجهی در بین ارقام مختلف، متفاوت است. بدین منظور، تغییرات رشدی در طول فصل و عملکرد پنج رقم جو تحت اثر کاربرد سایکوسل در یک پژوهش مزرعه ای در دو سال زراعی 90-1389 و 91-1390 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. در این پژوهش اثر سایکوسل با سه غلظت صفر (آب به عنوان شاهد)، 2 و 4 گرم در لیتر، بر رشد و عملکرد پنج رقم جو ویکتوریا، ریحان، جنوب، گرگان و والفجر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول پاشی سایکوسل در اوایل فصل رشد موجب کاهش ارتفاع ساقه در همه ارقام جو شد، اما، این کاهش ارتفاع در انتهای فصل رشد جبران شد؛ به طوری که تفاوت معنی داری بین ارتفاع نهایی بوته های محلول پاشی شده با بوته های شاهد وجود نداشت. این کاهش ارتفاع در زمان پنجه زنی موجب بقای بیش تر پنجه ها و افزایش پنجه های بارور گردید و در نهایت منجر به افزایش عملکرد دانه شد. بیش ترین عملکرد دانه در رقم ریحان با محلول پاشی سایکوسل با غلظت 4 گرم در مترمربع (47/734) به دست آمد. سایکوسل اثر مثبتی بر افزایش شاخص سطح برگ در طول فصل از 150 روز پس از کاشت به بعد داشت. وزن خشک گیاه در بوته های محلول پاشی شده افزایش بیش تری در طول فصل رشد داشت، که در این رابطه اثر مثبت غلظت 4 بیش تر از 2 گرم در لیتر بود. به طورکلی نتایج مشخص کرد که رقم ریحان و گرگان به ترتیب دارای بیش ترین و کم ترین پاسخ به کاربرد سایکوسل بودند. بنابراین رقم ریحان در چنین شرایطی قابل توصیه است.